“Why do I have to love my country?”

Minsan ay naiisip ko na wala na akong makita na pwedeng mahalin sa ating bansa. Marami tayong bagay na ikinahihiya. Ang kurakot na gobyerno, ang mga buwaya, mga lasing sa kapangyarihan at kayamanan. Andyan rin ang kahirapan, kung saan madaming tao ang apektado. Pati na ang mga taong gumagawa ng masama at krimen, headline din ba sa ibang bansa.

Natakpan na nito ang mga magagandang bagay na sana man lang, mas kuminang at nakuha ang atensyon natin. Dahil alam na rin ng buong mundo na kung anu-ano ang mga pinaggagagawa ng mga Pilipino, na hindi naman din maganda. Tiyak na mahihiya ka, sapagkat ang buong mundo ang nakakakita, ang pinaka malaking saksi sa mga kabulastugang nagawa ng ating mga kalahi. Ang ibang mga lahi, kung ganun nalang din ang tingin sa atin. Mga mamamatay tao, masasamang loob, at parang mga walang pinagaralan at binabato tayo ng mga lait.

Pero bakit kailangan ko pa rin mahalin ang aking bansa? Hindi lang sa dahil dito ako nagmula, kung saan ko unang binukas ang aking mga mata. Kailangan kong mahalin ang aking bansa para kahit sa gitna ng ating kalagayan, gagawin ko ang makakaya ko para makaahon ang aking bansa. Ibibigay ko ang serbisyo ko, at gagamitin ang pinagaralan ko para makatulong sa Pilipinas. Maraming Pilipino ang nalubog sa pagiisip kung gaano kapangit ang estado ng bansa, pero, may mararating ba kung parang sumuko na tayo? Ang pagmamahal sa bansa ang magtutulak sa ating pagandahin at gawin muli itong bago, kahit na gaano pa man tayo mawasak. Kapag minahal natin ang bansa natin, mayroon tayong magagawa para linisin ang pangalan natin sa harap ng buong mundo.

An Essay Of A Second Year High School Student

Why do I need to love my country?

Sa mga nangyayari, Massacre, Hostage Crisis, at marami pang iba, bumababa ang tingin natin sa mga sarili natin, sa bansa at kapwa. Nagagalit tayo sa mga kapwa natin dahil sa mga ginawa nila kaya bumababa ang tingin ng mga banyaga sa atin.

Kamakailan, may hostage crisis na naganap sa Quirino Grandstand. Marami sa atin ang nagalit, nalungkot at nakakalungkot man ay, ikinahiyang Pilipino sila. Ngunit tingin ba natin makatutulong ito? Ang ikahiya ang bansa natin, ang magalit sa lahat ng Pilipino, itong mga bagay ba na ito ay may maitutulong sa pag-ahong muli ng Pilipinas? Wala. Nangyari na ang lahat, marami na ang namatay. At kalianman walang maitutulong ang ikahiya na Pilipino ka.

Ilang taon lang ang nakaraan, mas mayaman ang Pilipinas sa bansang Korea. Ngunit bakit ngayon walang-wala na tayo sa kanila? Dahil ang mga Koreano, may pagmamahal sa kanilang bansa. Hindi tulad ng mga Pilipino na mas pinipili ang mag trabaho sa ibang bansa kesa gamitin lahat ng natutunan nila para tulungan ang kapwa Pilipino. Sa ilang taon ng pag-aaral ng isang tao, hindi ba’t nararapat lang na gamitin niya ang mag natutunan niya para tumulong sa mga kapos-palad na mamamayan ng kanyang bansa?

Ito ang bansang ibinigay ng Diyos sa atin. Gusto man natin o hindi, wala na tayong magagawa. Kesa sa panlalait dito, bakit hindi na lang tayo mag-isip ng paraan para mapabuti ang lagay ng bansa kahit sa pamamagitan ng mga maliliit at simpleng bagay? Kahit ano pa ang mangyari sa Pilipinas, nararapat natin itong mahalin sapagkat iyun ang nararapat. Kahit gaano pa karami ang kamaliang nakikita o napapansin natin sa bansa, hindi dapat ito maging dahilan upang kamuhian natin ang Pilipinas. Maging daan sana ito upang tayo ay magpursige na ipagpabuti ang kalagayan ng Pilipinas. Ang pagmamahal sa sariling bansa ang susi sa kaunlaran.

Nais ng lahat na dumating ang panahon kung saan taas-noo nating maipagmamalaking Pilipino tayo. Hindi man ito ngayon, ngunit dadating din ang panahong iyon pwera na lang kung patuloy tayong kukulangin sa pagmamahal para sa bansa. Ang mga bansang tulad ng Japan at South Korea, kaya umunlad ay dahil sa mga mamamayan nitong nagmamahal sa kanilang mga bansa. Kung kaya ng mga bansang ito na umunlad, makakayanan din natin. Kung gusto nating umunlad, kailangan nating matutunang mahalin at ipagmalaki ang Pilipinas.