“Why do I have to love my country?”

Minsan ay naiisip ko na wala na akong makita na pwedeng mahalin sa ating bansa. Marami tayong bagay na ikinahihiya. Ang kurakot na gobyerno, ang mga buwaya, mga lasing sa kapangyarihan at kayamanan. Andyan rin ang kahirapan, kung saan madaming tao ang apektado. Pati na ang mga taong gumagawa ng masama at krimen, headline din ba sa ibang bansa.

Natakpan na nito ang mga magagandang bagay na sana man lang, mas kuminang at nakuha ang atensyon natin. Dahil alam na rin ng buong mundo na kung anu-ano ang mga pinaggagagawa ng mga Pilipino, na hindi naman din maganda. Tiyak na mahihiya ka, sapagkat ang buong mundo ang nakakakita, ang pinaka malaking saksi sa mga kabulastugang nagawa ng ating mga kalahi. Ang ibang mga lahi, kung ganun nalang din ang tingin sa atin. Mga mamamatay tao, masasamang loob, at parang mga walang pinagaralan at binabato tayo ng mga lait.

Pero bakit kailangan ko pa rin mahalin ang aking bansa? Hindi lang sa dahil dito ako nagmula, kung saan ko unang binukas ang aking mga mata. Kailangan kong mahalin ang aking bansa para kahit sa gitna ng ating kalagayan, gagawin ko ang makakaya ko para makaahon ang aking bansa. Ibibigay ko ang serbisyo ko, at gagamitin ang pinagaralan ko para makatulong sa Pilipinas. Maraming Pilipino ang nalubog sa pagiisip kung gaano kapangit ang estado ng bansa, pero, may mararating ba kung parang sumuko na tayo? Ang pagmamahal sa bansa ang magtutulak sa ating pagandahin at gawin muli itong bago, kahit na gaano pa man tayo mawasak. Kapag minahal natin ang bansa natin, mayroon tayong magagawa para linisin ang pangalan natin sa harap ng buong mundo.